چرا حشرات ممکن است به‌زودی در بشقاب غذای ما باشند؟
تاریخ انتشار: ۱۴ آبان ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۰۳۶۹۳۳
پیش‌بینی می‌شود که تا سال ۲۰۵۰ جمعیت جهان به ۹ میلیارد نفر برسد. فکر کردن به این موضوع وحشتناک است، زیرا درحالحاضر ۷۰ درصد از زمین‌های کشاورزی را برای پرورش دام استفاده می‌کنیم، اقیانوس‌ها هر روز با صید بی‌رویه غارت می‌شوند و تغییرات اقلیمی نیز محصولات کشاورزی مرسوم را درمعرض خطر قرار داده است.
به گزارش زومیت، ما انسان‌ها باید به‌دنبال منابع غذایی جایگزین باشیم و در این رابطه تغذیه از حشرات درحال رواج پیدا کردن است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
خوردن حشرات پدیده جدیدی نیست و حشرات بخشی از رژیم غذایی سنتی حدود دو میلیارد نفر را در سراسر جهان تشکیل می‌دهند. اگرچه، مشکلی که وجود دارد، طرز فکر تعداد زیادی از مردم خصوصاً در دنیای غرب درمورد حشرات است؛ اینکه حشرات کثیف و چندش‌آور هستند و نباید در بشقاب غذا باشند.
این تصور ممکن است موجب مشکلاتی برای مشاغلی شود که وعده‌های غذایی متشکل از حشرات را در بخش‌های مختلف جهان عرضه می‌کنند.
یکی از محبوب‌ترین حشرات خوراکی برای مردم جیرجیرک است. درحالحاضر در بریتانیا دو نوع جیرجیرک برای مصرف انسان به فروش می‌رسد: جیرجیرک خانگی (Acheta domesticus) و جیرجیرک خط دار (Gyllodes Sigallatus).
پایداری جیرجیرک به‌عنوان منبع غذایی چقدر است؟به‌نوشته‌ی آی‌اف‌ال ساینس، پرورش جیرجیرک نسبت‌به سایر منابع حیوانی تاثیر کمتری بر محیط زیست دارد.
انتشار کربن‌دی‌اکسید: جیرجیرک کمترین میزان انتشار کربن‌دی‌اکسید را به ازای هر کیلوگرم پروتئین خوراکی در‌مقایسه‌با میل‌ورم، مرغ، خوک و گاو گوشتی دارد.
ضریب تبدیل خوراک (وزن خوراک مصرفی تقسیم بر وزنی که حیوان به دست می‌آورد): ضریب تبدیل خوراک جیرجیرک‌ها ۱٫۷ درصد است، درحالی‌که ضریب تبدیل خوراک گاو گوشتی بسیار بالاتر و برابر ۱۰ است.
نسبت خوراکی: بخش‌های خوراکی جیرجیرک‌ها به ۸۰ درصد می‌رسد اما بخش‌های خوراکی مرغ، خوک و گاو گوشتی بسیار پایین‌تر و به ترتیب برابر ۵۵، ۵۵ و ۴۰ درصد است.
رد پای آب: مقدار آب مستقیم یا غیرمستقیم موردنیاز برای تولید حشرات حدود سه برابر کمتر از مقدار آب مورد نیاز برای تولید گاو گوشتی است.
مساحت زمین: زمین موردنیاز برای تولید هر کیلوگرم پروتئین حشره ۵۰ تا ۹۰ درصد پایین‌تر از زمین مورد نیاز برای پرورش دام است.
برای رسیدن به اهداف پروتئینی خود باید چقدر جیرجیرک بخورید؟جیرجیرک نسبت به اسفناج آهن بیشتر، نسبت به برنج قهوه‌ای فیبر بیشتر، نسبت به شیر کلسیم بیشتر، نسبت به موز پتاسیم بیشتر و در مقایسه با گوشت قرمز ویتامین B12 بیشتری دارد. برای ورزشکارانی که همیشه به دنبال افزایش مصرف پروتئین خود هستند، جیرجیرک ممکن است منبع خوبی باشد.
در انسان، مقدار توصیه‌شده پروتئین برای یک فرد بالغ سالم با حداقل فعالیت بدنی ۰٫۸ گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در روز است. جیرجیرک ۲۸٫۶ گرم پروتئین در هر ۱۰۰ گرم دارد. فردی با وزن ۷۰ کیلوگرم، برای تأمین پروتئین مورد نیاز روزانه خود باید حدود ۲۰۰ گرم جیرجیرک بخورد.
در‌مقابل، اگر استیک را درنظر بگیرید (که در هر ۱۰۰ گرم، ۲۵ گرم پروتئین دارد)، همین فرد باید بیش از ۲۲۰ گرم استیک بخورد.
برخی از کارکنان آی‌اف‌ال ساینس داوطلب شدند به رستورانی در لندن بروند تا غذای حشرات را امتحان کنند. غذایی که برای آنها آماده شد، از جیرجیرک تشکیل شده بود. آنها غذا را رضایت‌بخش و خوش‌طعم توصیف کردند.
چه تصمیم بگیرید حشره‌خوار شوید تا عهد کنید که هرگز حشره نخورید، جایگزین‌هایی نظیر حشرات ممکن است یکی از راه‌حل‌های کاهش کمبود مواد غذایی در آینده باشد.
کانال عصر ایران در تلگراممنبع: عصر ایران
کلیدواژه: غذا جیرجیرک گرم پروتئین گاو گوشتی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۰۳۶۹۳۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
باکتری‌ها برای ما رشته سیم رسانا می‌سازند
رشته‌های پروتئینی مهندسی‌شده که در ابتدا توسط باکتری‌ها تولید می‌شدند توسط دانشمندان برای بهبود رسانایی الکتریسیته اصلاح شده‌اند. در مقاله‌ای که به تازگی در مجله Small منتشر شده است، محققان نشان دادند نانوسیم‌های پروتئینی که با افزودن یک ترکیب زیستی به نام «هِم» اصلاح شده‌اند، می‌توانند الکتریسیته را در فواصل کوتاه هدایت کنند و انرژی را از رطوبت موجود در هوا دریافت کنند.
رشته‌های پروتئینی مهندسی‌شده که در ابتدا توسط باکتری‌ها تولید می‌شدند توسط دانشمندان برای بهبود رسانایی الکتریسیته اصلاح شده‌اند. در مقاله‌ای که به تازگی در مجله Small منتشر شده است، محققان نشان دادند نانوسیم‌های پروتئینی که با افزودن یک ترکیب زیستی به نام «هِم» اصلاح شده‌اند، می‌توانند الکتریسیته را در فواصل کوتاه هدایت کنند و انرژی را از رطوبت موجود در هوا دریافت کنند.
دکتر لورنزو تراواگلینی، نویسنده اصلی این مقاله می‌گوید: یافته‌های ما فرصت‌های تازه‌ای در بخش رشته‌های سیم رسانا باز می‌کند، رشته‌هایی که مبتنی بر پروتئین بوده و برای توسعه قطعات و دستگاه‌های الکتریکی پایدار و سازگار با محیط‌زیست، قابل استفاده هستند. این نانوسیم‌های مهندسی شده در آینده می‌توانند به نوآوری‌هایی در برداشت انرژی، کاربردهای زیست‌پزشکی و حسگری محیطی منجر شوند.
پیشرفت‌ها در زمینه‌های میان رشته‌ای که ترکیبی از مهندسی پروتئین و نانوالکترونیک است، نویدبخش توسعه فناوری‌های پیشرفته بوده که شکاف بین سیستم‌های بیولوژیکی و دستگاه‌های الکترونیکی را پر می‌کند.
دکتر تراواگلینی می‌گوید: هدف ما اصلاح مواد تولید شده توسط باکتری‌ها برای ایجاد قطعات الکترونیکی است. این دستاوردها میتواند به عصر جدیدی از الکترونیک سبز منجر شود و به شکل‌گیری آینده‌ای پایدارتر کمک کند.
وی می‌افزاید: بسیاری از رویدادها در طبیعت به حرکت الکترون‌ها نیاز دارند و این منبع الهام‌بخش روش‌های جدید دریافت الکتریسیته هستند. به عنوان مثال، کلروفیل در گیاهان برای فتوسنتز نیاز به حرکت الکترون‌ها بین پروتئین‌های مختلف دارد.
باکتری‌های طبیعی نیز از رشته‌های رسانا موسوم به نانوسیم برای انتقال الکترون‌ها در غشاهای خود استفاده می‌کنند. نکته مهم این است که نانوسیم‌های باکتریایی که رسانای الکتریسیته هستند، پتانسیل تعامل با سیستم‌های بیولوژیکی مانند سلول‌های زنده را دارند و می‌توانند در حسگر زیستی برای نظارت بر سیگنال‌های داخلی بدن استفاده شوند. البته هنگامی که به طور مستقیم از باکتری استخراج می‌شود، این نانوسیم‌های طبیعی به سختی اصلاح می‌شوند و عملکرد محدودی دارند.
دکتر تراواگلینی می‌گوید: برای غلبه بر این محدودیت‌ها، ما یک فیبر را با استفاده از باکتری E. coli مهندسی ژنتیکی کردیم. ما DNA باکتری E. coli را اصلاح کردیم تا باکتری‌ها نه تنها پروتئین‌های مورد نیاز خود را برای زنده ماندن تولید کنند، بلکه پروتئین خاصی را که طراحی کرده بودیم، ساخته و سپس آن را مهندسی کند. ما در آزمایشگاه آنها را به نانوسیم تبدیل کردیم.
این تیم می‌دانست که پروتئین تولید شده توسط باکتری‌ها به خودی خود رسانایی بالایی نخواهد داشت، آنها باید ماده‌ای را به آن اضافه کنند.
هِم (Heme) یک ساختار حلقوی دارد که به حلقه پورفیرین معروف است و یک اتم آهن نیز در وسط آن قرار دارد. این ترکیب وظیفه حمل اکسیژن در گلبول‌های قرمز از ریه‌ها به بقیه بدن را بر عهده دارد.
به نقل از ستاد نانو، تحقیقات اخیر نشان داده است که وقتی مولکول‌های هِم نزدیک به هم چیده می‌شوند، انتقال الکترون را امکان‌پذیر می‌کنند. بنابراین، دکتر تراواگلینی و تیمش هِم را در رشته‌های تولید شده توسط باکتری‌ها ادغام کردند. دکتر تراواگلینی می‌گوید: همانطور که انتظار داشتیم، با افزودن هِم به این رشته، پروتئین رسانا می‌شود، در حالی که رشته بدون هِم هیچ جریانی را نشان نمی‌داد.
انتهای پیام
تداوم بارندگیها در کشور / دمای هوا در بعضی مناطق کاهش مییابد